Dopo düü dì d’acqua,
guardando ben el làagh a dü pas dal Debarcadéro da Ténér,
a védi che la riva l’è amò biòta …
la manca completament l’acqua
e per podée bagnàs i pè, o magari anca i ginöc’,
a ghé da nàa denta un bel po’ … via disc’tand dala riva …
Una riva mal cürada che la s’è disc’tacada dal làagh …
Ades a ghé pü domà sas e bocioni che vanza föra dala palta …
Quando pöö el sòo ala fìn dela giornada
u s’è sc’basàad in un tramonto pitosc’t sc’cüür
sula sinistra del pontil tüt l’è diventàad püsée tetro …
tüt l’è püsée grìis …
e a sa véed i pài del Debarcadéro che i vanza sü da l’acqua
sc’cüur come i negri d’Africa
perché i somea püsée alt del normàl …
El vörée imbarcàs sula paserèla ades per la géent l’è pitosc’t pericolòos
perché l’è diventada tüta in discesa …
Se el livèl de l’acqua u continuerà a sc’basàs
el batèl u tocherà el fond del làagh
come i barchét metüüd a süc’ süla riva …
Incöö l’è tüt senza vita e senza colòor …
i nüvoloni négher amò carich d’acqua
i fa mia spéràa in un doman col sòo …
Lanini Gian-Claudio
Nessun commento:
Posta un commento